Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Αναγνωρίζοντας ένα διαμάντι


Το βίντεο αυτό εξηγεί πώς να αναγνωρίσετε ένα διαμάντι. Είναι παρόλα αυτά πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ότι η ουσιαστική του αξία μπορεί να αναγνωριστή από επαγγελματία εκτιμητή ουσιαστικά και ότι οι πληροφορίες απλά σας επιτρέπουν να κάνετε μια γενική εκτίμησή του και όχι μία ουσιαστική με βάση την τιμή.

Στο παρακάτω sie μπορείτε να δείτε την τρέχουσα αξία διαμαντιών σε αγορές του εξωτερικού και να μπορέσετε να συγκρίνετε με την αξία διαμαντιών που αγοράζετε ενός ελλάδος.

http://www.diamondse.info/



Τεχνικές κοσμημάτων: Αδαμαντοδεσία

Η λέξη αδαμαντοδεσία είναι μία σύνθετη λέξη. Θα κατανοήσουμε εύκολα την έννοια της, διαχωρίζοντας την λέξη "αδάμας" κοινώς το διαμάντι και τη λέξη "δέσιμο". Στην Ελλάδα την λέμε και καρφωτική.   Η αδαμαντοδεσία είναι μία αρχαία τεχνική με την οποία οι τεχνίτες που την κατείχαν, έδεναν στα μέταλλα οποιονδήποτε πολύτιμο κατεργασμένο ή ακατέργαστο λίθο για να δημιουργήσουν ένα κόσμημα. 

Ακόμα και στις μέρες μας η αδαμαντοδεσία στους πολύτιμους λίθους γίνεται από έμπειρους τεχνίτες οι οποίοι πρέπει να γνωρίζουν τα μυστικά (τεχνικές) του οποιοδήποτε μετάλλου ( 24Κ 18Κ 14Κ ) για να προσέξουν την ελαστικότητα και σκληρότητά του.
 
Έπειτα πρέπει να υπάρχει μία στοιχειώδη γνώση γύρω από τον λίθο που πρόκειται να δέσει, (διαμάντι, ζαφείρι, ρουμπίνι, σμαράγδι κ.λ.π). Για να επιδιώξει το σωστό αποτέλεσμα είναι να "παντρέψει" την πέτρα με το μέταλλο, να δεθεί σωστά και ίσια και τέλος να μην αφήσει περιθώριο να λυθεί στο μέλλον από το μέταλλο.

Όπως είναι φυσικό όλα τα παραπάνω υλικά έχουν τις ιδιαιτερότητες τους όπως π.χ. το Ιταλικό 18κ μέταλλο έχει μία μεγάλη σκληρότητα και το σμαράγδι μεγάλη ευαισθησία . Έτσι, με μια λάθος κίνηση μπορεί να γίνει σκόνη.  Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η τέχνη αυτή εκτός από γενικές γνώσεις, χρειάζεται και πείρα για να μπορέσει κάποιος να πει ότι είναι τεχνίτης, και να έχει πειραματιστεί αρκετά ώστε να φέρει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα.  Τα εργαλεία που χρειάζονται για να δεθεί ένα κόσμημα με πέτρες δεν είναι πολλά, τρία-τέσσερα καλέμια έναν πάγκο, ένα μοτέρ χρυσοχοΐας και την τέχνη του να δημιουργήσει.

Ο αδαμαντοδέτης είναι συνήθως υπεύθυνος για το σκάλισμα και την σκαλιστική ζωγραφική πάνω στο κόσμημα και ενδιάμεσα στις πέτρες, όχι πάντα όμως πλέον διότι η τεχνολογία έρχεται και σε αυτό τον τομέα (μέχρι ενός σημείου) να σκαλίσει τιε λεγόμενες "γράνες, φιλέτα (σκάλισμα ενδιάμεσα και γύρω από τις πέτρες)  με σχεδιαστικά προγράμματα τα οποία οριοθετούν πλέον τον τεχνίτη για τον όγκο και την ποσότητα των πετρών που πρέπει να καρφωθούν.

Σαν επάγγελμα είναι δύσκολο όπως ακούγεται, και έχει ημερομηνία λήξης, διότι με τα χρόνια έρχεται η αδυναμία των ματιών. Από ένα σημείο και μετά ίσως η όραση να «προδώσει» τον τεχνίτη που δεν θα μπορεί να εστιάσει στις απίστευτες λεπτομέρειες που έχει ένα κόσμημα π.χ. στο δέσιμο από  εκατοντάδες μικρά διαμαντάκια 0,09mm σε μία επιφάνεια ενός κοσμήματος.
 Παρ όλα αυτά  είναι μία καλά αμειβόμενη εργασία και το κόστος της εξαρτάται 1ον από την αξία και την ποσότητα των πετρών και 2ον σαν ελεύθερο επάγγελμα από τον ίδιο τον αδαμαντοδέτη και την ποιότητα της δουλειάς του. Όταν υπάρχει ,παράδειγμα ένα διαμάντι ενός καρατίου που πρέπει να δεθεί σε ένα μονόπετρο δεκαοκτώ καρατίων το κόστος είναι μηδαμινό σε σχέση με την συνολική αξία του κοσμήματος αλλά αρκετά καλό για να αξίζει τον κόπο να δεθεί με φροντίδα.

Μεγάλη παράδοση στην αδαμαντοδεσία είχαν κα έχουν ακόμα οι Αρμένιοι,οι οποίοι κατέχουν ένα μεγάλο εργασιακό κομμάτι στην Ελλάδα. Δυστυχώς στην χώρα μας δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σχολή για να μπορεί κάποιος να μάθει παρά μόνο σχολές χρυσοχοΐας που προσφέρουν γενικές γνώσεις πάνω στο κόσμημα. Στην Κύπρο υπάρχει μόνο μία ιδιωτική σχολή αρκετά αξιόλογη για να μπορεί κάποιος να κατευθυνθεί στο επάγγελμα, έτσι οι Έλληνες  "κλέβουν" παραδοσιακά την τέχνη από τους παλαιότερους ως μαθητευόμενοι σε ιδιωτικά εργαστήρια και υπάρχει μέχρι και τις μέρες μας.

Μία θετική εξέλιξη παρ όλες τις δυσκολίες είναι ότι οι έλληνες καρφωτές έχουν δύναμη στον κλάδο και έχουν καταφέρει να υπάρχουν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες αδαμαντοδέτες στην Ευρώπη και Αμερική.  Η αδαμαντοδεσία είναι κυρίως μία δουλειά για άντρες λόγο της δύναμης που χρειάζεται για να αποδώσει. Στο χώρο είναι σπάνιο να συναντήσει κανείς γυναίκες τεχνίτριες. Τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό επαγγελματιών γυναικών της τάξεως των 1/1000. Μέσα σε αυτό το μικρό ποσοστό γυναικών ανήκω κι εγώ όπου επιβιώνω τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Εν κατακλείδι η αδαμαντοδεσία είναι μία αξιοθαύμαστη τέχνη και όσο υπάρχουν άπειρα σχήματα και είδη λίθων στην γη και στην τεχνολογία ο τεχνίτης πάντα θα είναι ένας μαθητευόμενος, έχει κάτι να ανακαλύπτει και να διδάσκεται.

Την επόμενη φορά που θα αγοράσετε ένα κόσμημα θα είναι πολύ βοηθητικό για εσάς να ρωτάτε και να επεξεργάζεστε τον τρόπο που δένεται μία πέτρα στο οπουδήποτε κόσμημα έτσι ώστε να γνωρίζετε αν σε αυτό το κομμάτι του αξίζει την προσοχή και την εκτίμηση σας.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Τιμή του χρυσού

Στο πλαίσιο της κρίσης, πολλοί ιδιοκτήτες προσπαθούν να ενημερωθούν για την πώληση των χρυσών λιρών και τιμαλφών τους και πολλοί πέφτουν είτε θύματα υποτιθέμενων επαγγελματιών, ενώ άλλοι νομίζουν ότι δεν πήραν την πραγματική αξία του αντικειμένου.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε αφενός την τιμή του χρυσού ανα γραμμάριο. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για την τρέχουσα τιμή του στο παρακάτω site.

http://www.goldprice.org/

Γνωρίζοντας το βάρος του αντικειμένου (χρησιμοποιώντας μια ζυγαριά ακριβείας) και την τιμή αναγραμμάριο, μπορείτε να υπολογίσετε την τρέχουσα αξία του αντικειμένου. Είναι σημαντικό να ξέρετε ότι η τιμή που θα σας προσφέρουν κατά την πώληση είναι η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ, όχι αυτή της εργασίας (τεχνικής, προέλευσης κλπ) του αντικειμένου.


Εαν το χρυσό κόσμημα που θέλετε να πουλήσετε είναι παλιό και έχει κολλήματα από προηγούμενες επισκευές, τότε το συνολικό βάρος του κολλήματος θα αφαιρεθεί από το συνολικό του βάρος, καθώς η κόλληση δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην τήξη του αντικειμένου.

Τέλος, φροντίστε ο επαγγελματίας στον οποίο θα απευθυνθείτε να είναι εχέγγυος αφενός και να πάρετε πάντα μια τρίτη γνώμη. Να θυμάστε ότι η τιμή που θα λάβετε δε θα είναι ποτέ η βέλτιστη, αλλά ότι θα πρέπει να πετύχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ούτως ή άλλως.



Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Τεχνικές κοσμημάτων: Φιλιγκράνα

Ονομάζουμε έτσι στην κοσμηματοποιία, τις κατασκευές που αποτελούνται από σύρματα δουλεμένα με χειροποίητο τρόπο. Τα σύρματα αυτά στρίβονται μεταξύ τους σαν κοτσίδα, και συχνά κολλιούνται πάνω σε ένα μοτίβο που έχει δημιουργηθεί πάνω σε μία πλάκα από ξυλοκάρβουνο. Το μοτίβο αυτό έχει κενά, και η όλη κατασκευή δείχνει πολύ ανάλαφρη. Άλλες φορές πάλι, τα σύρματα κολλιούνται πάνω σε ένα φύλλο  μετάλλου. Στη συνέχεια προστίθενται γράνες, μπίλιες, αλυσίδες, χειροποίητα φυλλαράκια, ή πέτρες και οτιδήποτε κρίνει ο καλλιτέχνης κατάλληλο, για να ολοκληρώσει την κατασκευή του.
   Ανάμεσα στους Έλληνες τεχνίτες τα κοσμήματα αυτά,  είχαν την ονομασία «συρματερά». Στην Ινδία, στην Αρμενία, στην Κίνα, οι Ετρούσκοι στην Ιταλική χερσόνησο , και οι Κέλτες στη βόρεια Ευρώπη, και πολλοί άλλοι λαοί κατασκεύασαν αντικείμενα φιλιγκράν. Και στον Ελληνικό χώρο, οι τεχνίτες στην Κρήτη και στις Μυκήνες της προκλασσικής περιόδου, οι τεχνίτες της κλασσικής Ελλάδας, αλλά και οι Βυζαντινοί, και οι τεχνίτες των Ιονίων νήσων και της Ηπείρου την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μας έδωσαν κομμάτια απαράμιλλης τέχνης χρησιμοποιώντας την τεχνική φιλιγκράν, που βρίσκονται στα Ελληνικά  μουσεία, Μπενάκη, Λαικής τέχνης, Ιστορικό  κ.λ.π. ,αλλά και στο Βρετανικό μουσείο,  στο μουσείο  Victoria and Albert του Λονδίνου, στο Λούβρο κ.α. Σήμερα τα κοσμήματα τύπου φιλιγκράν,  συνήθως δεν παράγονται χειροποίητα, αλλά χρησιμοποιούνται άλλες μέθοδοι παραγωγής, χυτά ή πρεσαριστά.
 
Καρφίτσα κατασκευασμένη  από έλληνες τεχνίτες με τη συρματερή τεχνική στα τέλη του 19ου αιώνα.
Στην καρφίτσα περιέχονται και χυτά μέρη (τα χεράκια), και εχει χρησιμοποιηθεί και η τεχνική της κοκκίδωσης. Η καρφίτσα βρίσκεται στο μουσείο Ελληνικής Λαικής Τέχνης στην Πλάκα στην Αθήνα.

Τεχνικές κοσμημάτων: Κοκκίδωση

Λέγεται και κοκκοποίκιλση. Είναι μια αρχαία μέθοδος διακόσμησης των μετάλλων.   Κοκκοποίκιλτα αντικείμενα βρέθηκαν σε κοσμήματα της μινωικής Κρήτης από το 1800 π.Χ., και στον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών κατασκευασμένα το 1350 π.Χ. Η τεχνική αυτή έφτασε στο αποκορύφωμά της από τους Ετρούσκους και  τους Έλληνες χρυσοχόους, από τον 8ο μέχρι τον 2ο αιώνα π.Χ.  Τον 18ο μ.Χ.  αιώνα στην Ευρώπη ήταν της μόδας το «Ετρουσκικό στυλ» κοσμημάτων που έμοιαζαν με τα κοσμήματα της Πομπηίας τα οποία  βασίζονταν στην τεχνική της κοκκίδωσης.    Για να κατασκευαστεί ένα κοκκιδωτό κόσμημα, γίνεται  συγκόλληση γρανών πάνω σε μια μεταλλική επιφάνεια. Οι γράνες τοποθετούνταιπάνω στο μεταλλικό έλασμα σύμφωνα με προσχεδιασμένα μοτίβα, ή τυχαία. Σήμερα στη δύση, αυτή η χειροποίητη τεχνική έχει περιπέσει σε αχρηστία, χρησιμοποιείται όμως ακόμη, στην Ινδία και Πακιστάν. Τα κοσμήματα που έχουν κοκκιδωτή εμφάνιση, σήμερα κατασκευάζονται με τη μέθοδο της χύτευσης για λόγους παραγωγικότητας.



  Το πασίγνωστο μενταγιόν του 17ου αιώνα π.Χ. είναι ένα από τα πλέον εμβληματικά κοσμήματα    παγκοσμίως.  Βρέθηκε σε τάφο στην Βασιλική νεκρόπολη του Χρυσόλακκου στα Μάλλια της Κρήτης. Σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Ηρακλείου. Παριστάνει τις μέλισσες γύρω από τον ήλιο. Παρατηρούμε αρμονική και ισορροπημένη χρήση της τεχνικής της κοκκίδωσης, μαζί με την τεχνική ρεπουσσέ, και  φιλιγκράν.

Παραδοσιακός ελληνικός γάμος


 Το μυστήριο του γάμου στην ελλάδα είναι συνδεδεμένο με την ίδια τη δομή της κοινωνίας μας. Ο θρησκευτικός γάμος, συγκεκριμένα αποτελεί ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του ζευγαριού και συμβολίζει την έναρξη της νέας τους ζωής σαν αυτόνομα όντα, αλλά και ως μια νέα οικογένεια.

Οι γάμοι στην Ελλάδα είναι πλούσιοι σε θρησκευτικούς συμβολισμούς, άφθονο χορό και υπέροχο φαγητό. Κάθε μέρος της Ελλάδας έχει τα δικά του ήθη και έθιμα, τα οποία με την πολυχρωμία και τη γοητεία τους, συναρπάζουν τον οποιοδήποτε. Είναι τόσα πολλά και διαφορετικά σε κάθε περιοχή, που ο Τέλειος Γάμος έχει διαλέξει ένα δείγμα από όλη την Ελλάδα. Ίσως κάποιο από αυτά, δώσει έμπνευση και ιδέες για την οργάνωση του δικού σας γάμου.  
 
Πριν από τη γαμήλια τελετή
Μία από τις αγαπημένες γαμήλιες παραδόσεις είναι το στρώσιμο του κρεβατιού. Γίνεται μεγάλο γλέντι κατά τη διάρκεια του στρωσίματος του συζυγικού κρεβατιού, το οποίο στρώνουν νέες, ανύπαντρες κοπέλες με άσπρα σεντόνια και ένα λευκό, χειροποίητο κουβερλί. Τα μωρά των φίλων και της οικογενείας αφήνονται να στριφογυρίζουν πάνω στο στρώμα του γαμήλιου κρεβατιού, το οποίο είναι στολισμένο με κουφέτα, ρύζι και ... χρήματα, για να φέρουν γονιμότητα, ευημερία, οικονομική άνθηση και καλοζωία στο ζευγάρι.   
 
Γουρλίδικα φυλαχτά
Οι πρωταγωνιστές στους Ελληνικούς γάμους φορούν το παραδοσιακό φυλαχτό, το μπλε μάτι, για να αποκρούσουν και να αποτρέψουν το κακό μάτι, και να προστατέψουν το γάμο από τη κακή τύχη. Επιπρόσθετα, η νύφη ρίχνει λίγη ζάχαρη στο γάντι της για ένα «γλυκό» γάμο. Οι νύφες στην Αρχαία Ελλάδα συχνά κρατούσαν κισσό ως σύμβολο της ατέλειωτης αγάπης τους.  
 
 





Γαμήλια τελετή
O Ελληνικός Ορθόδοξος Γάμος είναι ένα μυστήριο που διαιρείται στον αρραβώνα και στη στέψη. Κατά τη διάρκεια του αρραβώνα, ο παπάς ευλογεί τις βέρες στα κεφάλια του γαμπρού και της νύφης, οι οποίες ανταλλάσσονται τρεις φορές στα δάχτυλά τους από το κουμπάρο. Η στέψη είναι το κεντρικό κομμάτι της γαμήλιας τελετής, όπου κατά την παρούσα στιγμή, το ζευγάρι στεφανώνεται. Ο κουμπάρος ανταλλάσσει τα στέφανα, τα οποία είναι συνδεδεμένα με μια λευκή κορδέλα συμβολίζοντας την ενότητα του ανδρόγυνου, τρεις φορές στα κεφάλια του ζεύγους. Τα στέφανα είναι σημάδια δόξας και τιμής, και είναι κατασκευασμένα από λουλούδια ή ημιπολύτιμους λίθους και κρύσταλλα. Σύμφωνα με ένα αρχαίο έθιμο, τα στέφανα κρατούσαν τα ζευγάρια στη ζωή και ορισμένα ανδρόγυνα θάβονταν με αυτά. Δε τελούνται γάμοι κατά τις περιόδους νηστείας. Δεν ανταλλάσσονται ιερές υποσχέσεις και όρκοι κατά τη διάρκεια μίας ορθόδοξης τελετής, γιατί ο γάμος δε θεωρείται σαν ένα συμβατικό συμβόλαιο, αλλά ως μία ένωση δύο ερωτευμένων ανθρώπων.   

 
 
Γαμήλιες τελετουργικές πράξεις 
Υπάρχουν πολλά και μοναδικά τελετουργικά που γίνονται κατά διάρκεια της δεξίωσης του γάμου. Σπάσιμο πιάτων και γαμήλιες συνταγές:   
 
Σπάσιμο πιάτων
Σε κάποια μέρη της Ελλάδας, το παλιό έθιμο του σπασίματος των πιάτων συνεχίζεται. Ένα κοντινό μέλος της οικογένειας, συνήθως η μητέρα ή η αδελφή, αρχίζει την «καταστροφή», πετώντας ένα πιάτο στη πίστα. Γρήγορα ακολουθούν και οι άλλοι τις κινήσεις της, τη φωνή και το γέλιο της, καθώς τα πιάτα κομματιάζονται. Τα σπασμένα πιάτα συμβολίζουν τη καλή τύχη, την ευτυχία και τη μονιμότητα στο συζυγικό βίο. Αλλά εάν αυτό δεν είναι αρκετό, οι κοντινοί συγγενείς της νύφης θα καρφιτσώσουν πάνω της χρήματα για περισσότερη καλή τύχη.   
 
Γλυκά και ψωμιά
Το φαγητό είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο στον Ελληνικό γάμο. Σε μερικά νησιά της Ελλάδας, οι γυναίκες ψήνουν ψωμιά και τα διακοσμούν με χάντρες και λουλούδια. Επίσης, είναι αγαπητό και λαοφιλές να προσφέρεται στη νύφη και στο γαμπρό ένα γλυκό φτιαγμένο με μέλι, σουσάμι και κυδώνια.   


Κουφέτα

Στις μπομπονιέρες, ο αριθμός των κουφέτων είναι μονός. Τα φρέσκα αμύγδαλα έχουν μια γλυκόπικρη γεύση, που αντιπροσωπεύει τη γεύση της ζωής. Η επίστρωση της ζάχαρης προστίθεται με την ελπίδα ότι η ζωή για τους νεόνυμφους θα έχει περισσότερη γλυκύτητα από πικρία. Ο μονός αριθμός είναι αδιαίρετος, συμβολίζοντας πως οι δύο σύζυγοι θα μοιράζονται τα πάντα και θα παραμείνουν αχώριστοι. Κουφέτα, επίσης, φέρνει στην εκκλησία ο κουμπάρος, τα οποία τοποθετούνται στον ασημένιο δίσκο μαζί με τα στέφανα. Υπάρχει η πεποίθηση ότι, αν μια ανύπαντρη κοπέλα, μετά τη τελετή, πάρει μερικά κουφέτα από το δίσκο και τα βάλει κάτω από το μαξιλάρι της, θα ονειρευτεί εκείνη τη νύχτα τον άνδρα που θα παντρευτεί.   
 
Καρύδια
Οι δύο μητέρες θα υποδεχτούν τους νεόνυμφους στο καινούργιο τους σπίτι με μέλι και καρύδια, που θα τους τα προσφέρουν με ασημένια κουτάλια. Έχουν διαλεχτεί τα καρύδια γιατί σπάνε σε τέσσερα μέρη, συμβολίζοντας το γαμπρό, τη νύφη και τις δύο οικογένειες.   

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Τεχνική κοσμημάτων: Νιέλλο

ΝΙΕΛΛΟ (Niello)

Είναι μία τεχνική που χρησιμοποιείται  για επιφανειακή διακόσμηση των μετάλλων. Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται  από την λατινική λέξη nigellum, που θα πει μαύρος. Για την εφαρμογή του νιέλλο χαράζουμε στην επιφάνεια ενός  μεταλλικού αντικειμένου, ένα διακοσμητικό θέμα. Εν συνεχεία γεμίζουμε την χαραγμένη περιοχή με το κράμα νιέλλο το οποίο είναι μία σκόνη. Το αντικείμενο μαζί με το νιέλλο, μπαίνει στο φούρνο και ψήνονται όλα μαζί στους 1000ο C,μέχρι το νιέλλο να ομογενοποιηθεί και να γίνει ένα σώμα με το αντικείμενο. Τότε, η χαραγμένη περιοχή του αντικειμένου, έχει πάρει το χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα του νιέλλο. Το κράμα νιέλλο αποτελείται από θειάφι, χαλκό, ασήμι και μόλυβδο.

Δείγματα αντικειμένων με νιέλλο βρέθηκαν σε ανασκαφές στη Αίγυπτο, και σε τάφους στις περιοχές που εξαπλωνόταν ο  Μυκηναϊκός  πολιτισμός.  Οι  Ρωμαίοι και οι Πέρσες επίσης γνώριζαν αυτή την τεχνική. Το νιέλλο  βρήκε μεγάλη ανάπτυξη στην Αναγεννησιακή Ευρώπη του 15ου αιώνα, που εφαρμοζόταν στη διακόσμηση των πανοπλιών. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ανανεωμένο ενδιαφέρον για τη χρήση της τεχνικής στην κοσμηματοποία. Στην πρόσφατη παράδοση της Ελληνικής χρυσοχοΐας, στην Ήπειρο  και τα Ιόνια νησιά, οι  τεχνικές για το χρωμάτισμα των κοσμημάτων με μαυρο χρώμα ονομάζονταν «σαβάτι».


  
 Λεπτομέρειες από ασημένια σκεύη που περιέχουν ενθέσεις από νιέλλο. Βρέθηκαν στό παλάτι του Νέστορα στην Πύλο και σήμερα φιλοξενούνται στο Εθνικό Αρχαιολογικό μουσείο.

Τεχνικές κατασκευής κοσμημάτων: Σμάλτο

Είναι ένα λεπτό διακοσμητικό στρώμα γυαλιού πάνω σε μία μεταλλική επιφάνεια.
    Από τα παλαιότερα κομμάτια σε σμάλτο που έχουν ανακαλυφθεί, βρέθηκαν το 1952 στην Κύπρο στη θέση Κουκλιά. Είναι έξη χάλκινα δαχτυλίδια που έχουν επικάλυψη σμάλτου cloisonnéé. Χρονολογούνται στον 14ο αιώνα π.Χ., και έχουν κατασκευαστεί πιθανά από εξόριστους μυκηναΐους τεχνίτες, οι οποίοι γνώριζαν αυτή την τεχνική.  Όταν ο Καίσαρας κατέλαβε την Βρετανία το 43 μ.Χ. βρήκε σκεύη διακοσμημένα με κόκκινο και μπλε σμάλτο κατασκευασμένα από τους Κέλτες που κατοικούσαν ήδη εκεί. Στο Βυζάντιο επίσης γνώριζαν αυτή την τεχνική, απ’ όπου μεταφέρθηκε στην Κίνα από τον Δρόμο του Μεταξιού. Στην Κίνα εξελίχθηκε σε τέχνη υψηλού επιπέδου. Το αποκορύφωμα των τεχνικών του σμάλτου ανέπτυξαν οι Γάλλοι τεχνίτες μετά το 1300μ.Χ. Εξέλιξαν τις προϋπάρχουσες τεχνικές cloisonnéé και champleve και ανέπτυξαν καινούργιες, το plique a jour και grisaille. Το σύνολο συμπληρώνουν δύο ακόμη τεχνικές η Freestyle και η Raku .

           Η τεχνική Cloisonnéé. Η επιφάνεια του κοσμήματος ή σκεύους που θέλουμε να διακοσμήσουμε, χωρίζεται σε τμήματα (cloisonnes  στα γαλλικά), βάσει του σχεδίου που θέλουμε να υλοποιήσουμε. Ο χωρισμός επιτυγχάνεται αν κολλήσουμε σύρματα από χαλκό ή ασήμι, και  έτσι οριοθετήσουμε  τα ξεχωριστά τμήματα. Αφού αλείψουμε το εσωτερικό των χωρισμάτων με ένα υπόστρωμα σμάλτου, τα τοποθετούμε όλα μαζί σ’ ένα φούρνο, μέχρι να γίνει η συγκόλληση του σύρματος, και να σταθεροποιηθεί το υπόστρωμα. Εν συνεχεία περνάμε με ένα πινέλο στο εσωτερικό των χωρισμάτων την σκόνη χρωματιστού γυαλιού (σμάλτο), και τα ξαναψήνουμε όλα μαζί, για να λιώσει το γυαλί και να σταθεροποιηθεί. Τελικά γίνεται το λουστράρισμα. Με το χώρισμα της επιφάνειας σε τμήματα, πετυχαίνουμε τον οπτικό διαχωρισμό των χρωμάτων μεταξύ τους, και εμποδίζουμε την διάχυση (ανακάτεμα) του ενός χρώματος με το άλλο. Η τεχνική αυτή είναι αρχαία. Στο Βυζάντιο όπου είχε ευρεία διάδοση, είχε την ονομασία κυψελωτό ή περίκλειστο σμάλτο.

 
       Τα δύο σπάνια περικάρπια (βραχιόλια) της φωτογραφίας, βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη, και βρίσκονται στο μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού της πόλης. Είναι κατασκευασμένα τον 10ο αι. μ.Χ. Έχει χρησιμοποιηθεί η τεχνική της κοκκίδωσης πάνω σε έλασμα. Ο διάκοσμος που αποτελείται από  ρόδακες, ανθέμια και πουλιά, έχει γίνει με περίκλειστο (cloisonné) σμάλτο. Τα περικάρπια ήταν εξάρτημα της επίσημης αμφίεσης υψηλών αξιωματούχων της Βυζαντινής αυλής.

       Η τεχνική Champleve Στην τεχνική cloisonné τα σύρματα δημιουργούν ένα ανάγλυφο (υπερυψωμένο) σχέδιο. Στην τεχνική champleve αντίθετα, δημιουργούμε ένα εσώγλυφο (βαθουλωμένο) σχέδιο. Γιά τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούμε τις κατάλληλες μεταλλουργικές  τεχνικές δηλαδή ρεπουσσέ, χαρακτική κ.λ.π. Στα εσώγλυφα (βαθουλωμένα) σημεία της επιφάνειας, τοποθετούμε την σκόνη του υαλώδους σμάλτου, και τα ψήνουμε όλα μαζί στο φούρνο, για να λιώσει και να ομογενοποιηθεί . Τέλος γυαλίζουμε τα μεταλλικά μέρη που δεν είναι επισμαλτωμένα.
 
        Βραχιόλια κατασκευασμένα στην Ινδία τον 17ο αιώνα κατά την διάρκεια της δυναστείας των Μογκούλ. Είναι κατασκευασμένα από χρυσό και σμάλτο με την τεχνική champleve. Βρίσκονται στο μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη.
         Η τεχνική Plique a Jour Θα πει «παράθυρο της ημέρας». Σ’ αυτή την τεχνική σχηματίζουμε το σχέδιό μας με λεπτά σύρματα κολλημένα μεταξύ τους, και χωρίς πάτο, δηλαδή το συρμάτινο σχέδιο δεν κολλιέται πάνω σε μια μεταλλική πλάκα. Το διάφανο υαλώδες σμάλτο τοποθετείται στο εσωτερικό του συρματερού σχεδίου, και όλο μαζί ψήνεται στο φούρνο. Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει πολύ με τα γυαλιά βιτρώ.
 
         Κουτί από ασήμι και σμάλτο, δουλεμένο με την τεχνική Plique a Jour. Κατασκευάστηκε  το 1902 από την Eugène Feuillâtre για τον περίφημο οίκο κοσμημάτων René Lalique (1860-1945). Οι διαστάσεις του είναι 5cm x16cm, και βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο.

        Η τεχνική Grisalle Στην περίπτωση αυτή, μία στρώση από μαύρο αδιάφανο σμάλτο περνιέται σαν βάση σε όλο το σχέδιο που θέλουμε να επισμαλτώσουμε. Πάνω στο μαύρο σμάλτο, περνάμε στρώσεις από ημιδιάφανο γκρι ή άσπρο σμάλτο, και πάντα φαίνεται σαν φόντο το μαύρο σμάλτο. Συνολικά το αποτέλεσμα είναι στις αποχρώσεις του γκρι.
        Freestyle  Σ’ αυτή την κατηγορία, θα εντάξουμε όλες τις καινοτόμες τεχνικές των νέων καλλιτεχνών, οι οποίοι κάνουν σμάλτα,  αλλά δεν υπακούουν στους αισθητικούς κανόνες των παλαιότερων τεχνικών. Μία γενική κατεύθυνση του Freestyle είναι να φαίνεται περισσότερο το μέταλλο, με τις διάφορες  επεξεργασίες του, και λιγότερο το σμάλτο.
        Raku  Είναι μία σχετικά πρόσφατη τεχνική, και θεωρείται δύσκολη στην εφαρμογή της. Επινοήθηκε από Ιάπωνες κεραμοποιούς αλλά εφαρμόζεται και στην κοσμηματοποιία. Το σμάλτο Raku παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό επιφανειακό ιριδισμό Τα τελευταία χρόνια αντί για τα υαλώδη σμάλτα που πρέπει να ψηθούν, χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα, πολυεστερικά υλικά ή εποξειδικά δύο συστατικών, που επιδέχονται πολλούς χρωματισμούς, έχουν ικανοποιητική επιφανειακή σκληρότητα, αλλά κυρίως είναι πολύ ευκολότερα στην εφαρμογή.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ζώδια και Λίθοι



H δοξασία της σύμπτωσης μεταξύ της ημερομηνίας γέννησης ενός ανθρώπου και της θέσης των άστρων έχει πάρει πολλές μορφές και από την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ακόμη, συνδέονταν άρρηκτα με τον δυτικό πολιτισμό.

Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης όσο αφορά στην αστρολογία: η σχολή σκέψης του Λουκιανού και η Νεότερη σχολή σκέψης.

Η σχολή σκέψης του Λουκιανού αναγνωρίζει ως ζώδιο όχι αυτό της γέννησης, αλλά της σύλληψης. Θεωρεί ότι η ζωή του ανθρώπου αρχίζει στη σύλληψη και ότι οι συγκυρίες στους ουρανούς συνέβαλαν στη δημιουργία του.

Η νεότερη σχολή σκέψης θεωρεί το ζώδιο ως αυτό της γέννησης, θεωρώντας ότι η ζωή αρχίζει μετά την πρώτη ανάσα του παιδιού. Αυτή η σχολή σκέψης επικράτησε στο Μεσαίωνα, ώστε να δημιουργήσει μια ισορροπία σε σχεση με την υψηλή θνησιμότητα παιδιών εκείνη την περίοδο.

Οποιαδήποτε και αν είναι η σχολή σκέψης που ακολουθείτε, σκοπός του άρθου είναι να δείξει ποιός πολύτιμος (ή ημιπολύτιμος) λίθος αντιστοιχεί στο ζώδιό σας.

Οι πλανήτες
Ήλιος 
Είναι χρήσιμος στα νομικά θέματα, τη θεραπεία, την προστασία, την επιτυχία, τη μαγική ενέργεια και τη φυσική ενέργεια.
Οι λίθοι είναι:
ήλεκτρο, πορτοκαλί καλκίτης, καρνεόλιο, ορεία κρύσταλλος, μάτι της τίγρης, τοπάζιο.
Σελήνη
Είναι χρήσιμη στις εργασίες που περιλαμβάνουν τον ύπνο, τα προφητικά όνειρα, την κηπουρική, την αγάπη, τη θεραπεία, τη θάλασσα, το σπίτι, τη γονιμότητα, την ειρήνη, τον οίκτο και την πνευματικότητα.
Οι λίθοι είναι: ακουαμαρίνα, βήρυλλος, χαλκηδόνιος, ορεία κρύσταλλος, σεληνόλιθος, φίλντισι.
Αφροδίτη 
Είναι για εργασίες που προωθούν την αγάπη, την πίστη, τη συμφιλίωση, τις ανταλλαγές, την ομορφιά, τη νεολαία, τη χαρά, την ευτυχία, την ευχαρίστηση, τη φιλία, τον οίκτο, την περισυλλογή. Επίσης για έργα που περιλαμβάνουν τις γυναίκες.
Οι λίθοι είναι: Αζουρίτης, γαλάζιος ή ροζ ή πράσινος καλκίτης, μάτι της γάτας, χρυσοπράσιο, μαλαχίτης, περίδοτο, σοδάλιθος, τουρμαλίνης, τουρκουάζ,
Άρης
Είναι χρήσιμος για το θάρρος, την επιθετικότητα, για θεραπεία μετά από τη χειρουργική επέμβαση, τη σωματική δύναμη, την πολιτική, τη σεξουαλική ενέργεια, τον εξορκισμό, την προστασία, την αμυντική μαγεία και τα τελετουργικά που περιλαμβάνουν άνδρες.

Οι λίθοι είναι: άσβεστος, ηλιοτρόπιο, γρανάτης, κόκκινος ίασπις, όνυχας, ρουμπίνιο, σαρδόνυξ, κόκκινος τουρμαλίνης.
Δίας
Είναι καλός για την πνευματικότητα, την περισυλλογή, τον ψυχισμό και τα θρησκευτικά τελετουργικά.

Οι λίθοι είναι: αμέθυστος, σαγιλίτης.
Κρόνος
Οι λίθοι είναι καλοί για να στηρίξουν, να θεμελιώσουν, να κεντράρουν, να προστατεύσουν, να καθαρίσουν και να φέρουν τύχη.
 
Οι λίθοι είναι:  οψιδιανός, αιματίτης, καστανός ίασπις, γαγάτης, όχυχας, σερπεντίνης, μαύρος τουρμαλίνης.
Ερμής
Είναι χρήσιμος για την ενίσχυση των διανοητικών δυνάμεων, της ευγλωττίας, της μαντικής, της μελέτης, της βελτίωσης του Εγώ, της επικοινωνίας, των ταξιδιών και της φρόνησης.  

Οι λίθοι είναι:  αχάτης, αβεντουρίνης, ποικιλόχρωμος ίασπις.  
Τα Στοιχεία
 

Αέρας 

Ο αέρας είναι το στοιχείο της επικοινωνίας, του ταξιδιού, και της διάνοιας.
 
Οι λίθοι είναι: αβεντουρίνης, ποικιλόχρωμος ίασπις, ελαφρόπετρα.
Πυρ 
Οι λίθοι του πυρός χρησιμοποιούνται για την προστασία, την αμυντική μαγική, τη σωματική δύναμη, τη μαγική ενέργεια, το θάρρος, την τροφοδότηση (όπως η δίαιτα), και τον καθαρισμό.

Οι λίθοι είναι: ραβδωτός αχάτης, μαύρος αχάτης, καφετί αχάτης, κόκκινος αχάτης, ήλεκτρο, οψιδιανός, άσβεστος, ηλιοτρόπιο, καρνεόλιο, κιτρίνης, ορεία κρύσταλλος, αιματίτης, κόκκινος ίασπις, όνυχας, ρουμπίνιο, σαρδόνυχας, σερπεντίνης, μάτι της τίγρης, τοπάζιο, κόκκινος τουρμαλίνης.
Ύδωρ 
Οι λίθοι αυτού του στοιχείου χρησιμοποιούνται στα τελετουργικά αγάπης και σε εκείνα για τη θεραπεία, τον οίκτο, τη συμφιλίωση, τη φιλία, τον καθαρισμό, την ηρεμία ενάντια στο άγχος, την ειρήνη, τον ύπνο, τα όνειρα και τον ψυχισμό. 

Οι λίθοι είναι: αμέθυστος, ακουαμαρίνα, αζουρίτης, βήρυλλος, κυανός καλκίτης, χαλκηδόνιος, χρυσόκολλα, ορεία κρύσταλλος, νεφρίτης, λαζούριος, σεληνόλιθος, σοδάλιθος, κυανός τουρμαλίνης, πράσινος τουρμαλίνης και ροζ τουρμαλίνης.
Γη
Οι σχετικοί λίθοι αυτού του στοιχείου είναι χρήσιμοι στην προώθηση της ειρήνης, στη στήριξη και στο κεντράρισμα των ενεργειών, της γονιμότητας, των χρημάτων, της επιχειρησιακής επιτυχίας, της σταθερότητας, της κηπουρικής και της γεωργίας.

Οι λίθοι είναι: πράσινος αχάτης, βρυώδης αχάτης, πράσινος καλκίτης, μάτι της γάτας, χρυσοπράσιο, σμάραγδος, καφετί ίασπις, πράσινος ίασπις, μαλαχίτης, περίδοτο, μαύρος τουρμαλίνης, πράσινος τουρμαλίνης, τουρκουάζ.

Τα ζώδια
Κριός. Τυχερός λίθος το Καρνεόλιο. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν μεγάλη εκτίμηση στο λίθο αυτό. Στη Βίβλο των Νεκρών αναφέρεται πως τον έβαζαν μαζί με το νεκρό σαν προστασία στο ταξίδι του. Συνδέεται με την τύχη και την προστασία. Επίσης με το σημείο της Ανατολής.
Ταύρος. Τυχερός λίθος είναι ο Ροδόχρωμος Χαλαζίας, που φέρνει αγάπη και ζεστασιά. Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τον χρησιμοποιούσαν στους όρκους της αγάπης και του έρωτα. Φέρνει σε επαφή τις ανθρώπινες υπάρξεις και δίνει αρμονία στην επικοινωνία.
Δίδυμοι. Τυχερός λίθος είναι το Μάτι της Τίγρης. Οι Άραβες και οι Έλληνες τίμησαν πολύ τούτον το λίθο. Φέρνει ζωή σε όσους ανήκουν στο νερό. Ακόμα, φέρνει τύχη στο σπίτι.
Καρκίνος. Τυχερός λίθος είναι ο Νεφρίτης. Φέρνει τύχη, φρόνηση και δικαιοσύνη.
Λέων. Τυχερός λίθος είναι η Ορεία Κρύσταλλος. Προστατεύει τα παιδιά από κάθε κακό. Ακόμα βοηθά στο διαλογισμό και την αυτοσυγκέντρωση. Εξασφαλίζει προστασία από κακοτυχία απομακρύνοντάς την.
Παρθένος. Τυχερός λίθος είναι ο Κιτρίνης. Διασώζει όποιον τον φορά από ξαφνικούς κινδύνους στη ζωή αναφορικά στη σωματική ακεραιότητα.
Ζυγός. Τυχερός λίθος είναι ο Οψιδιανός. Εξομαλύνει τους καυγάδες και τις έριδες. Βοηθά και ελευθερώνει τα συναισθήματα αγάπης.
Σκορπιός. Τυχερός λίθος είναι ο Αιματίτης. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θαύμαζαν τον Αιματίτη σαν ένα λίθο που δίνει ειρήνη και φανερώνει τα απόκρυφα. Για αυτό έβαζαν στον τάφο ένα σκαραβαίο από Αιματίτη. Εκτιμάται σαν πολύ σπουδαίος λίθος. Δίνει εκτός των άλλων, επιτυχία, καλή τύχη στο σπίτι και φίλους.
Τοξότης. Τυχερός λίθος είναι ο Σοδάλιθος. Στην αρχαία Ελλάδα έλεγαν πως ήταν από σόδα και πέτρα. Ο λίθος προσφέρει υγεία και ευαισθησία. Εναρμονίζει το ενεργειακό πεδίο του ανθρώπου.
Αιγόκερως. Τυχερός λίθος είναι ο Βρυώδης Αχάτης. Οι Άραβες του προδίδουν την ικανότητα της διάκρισης της αληθινής από την ψεύτικη φιλία, μεταξύ των ανθρώπων. Εκτιμάται πως φέρνει σε όποιον τον φορά τύχη στους αριθμούς και στα τυχερά παιχνίδια.
Υδροχόος. Τυχερός λίθος είναι ο Αμαζωνίτης. Φέρνει πλούτο και αφθονία.
Ιχθείς. Τυχερός λίθος είναι ο Σαγενίτης. Παρέχει ενέργεια σε όλα τα Κέντρα. Λέγεται πως δίνει τρεις φορές τύχη την ημέρα.

Οι μήνες

Για τους μήνες του έτους και σε συνοπτική αναφορά λειτουργούν οι λίθοι:
Ιανουάριος. Τυχερός λίθος είναι ο μαύρος Όνυχας. Στη μέση ηλικία δίνει αίσθηση της ευθύνης. Αντιπροσωπεύει την ισχύ και την προώθηση ενός υγιούς εγωισμού.
Φεβρουάριος. Τυχερός λίθος είναι ο Αραγωνίτης. Προωθεί μια γρήγορη διανοητική ανάπτυξη.
Μάρτιος. Τυχερός λίθος είναι ο Αμέθυστος. Ενισχύει την αίσθηση της δικαιοσύνης και φέρνει τιμιότητα.
Απρίλιος. Τυχερός λίθος είναι ο Ίασπις. Ενισχύει και ενδυναμώνει το θάρρος και τη δύναμη της θέλησης.
Μάιος. Τυχερός λίθος είναι ο Αβεντουρίνης. Προωθεί τη χαλάρωση και την αποκατάσταση.
Ιούνιος. Τυχερός λίθος είναι το Μάτι της Τίγρης. Βοηθά στη διατήρηση της μνήμης.
Ιούλιος. Τυχερός λίθος είναι το Ροζ Χαλαζίας. Βοηθά στην προώθηση της δυνατότητας για ρομαντισμό.
Αύγουστος. Τυχερός λίθος είναι η Ορεία Κρύσταλλος. Ο αγνός και καθαρός Χαλαζίας. Προάγει την αντίληψη, την ενόραση και την κατανόηση.
Σεπτέμβριος. Τυχερός λίθος είναι το Καρνεόλιο. Δίνει θάρρος και σταθερότητα.
Οκτώβριος. Τυχερός λίθος είναι ο Σερπεντίτης (Οφίτης). Βοηθά ενάντια στο άγχος. Χρησιμοποιείται στην αυτοσυγκέντρωση και το διαλογισμό.
Νοέμβριος. Τυχερός λίθος είναι ο Οψιδιανός (Οψιανός). Χρησιμοποιείται σαν βοήθημα στις μαγικές ενέργειες και εργασίες. Ζωηρεύει και εκτείνει τη συνείδηση και την επίγνωση.
Δεκέμβριος. Τυχερός λίθος είναι ο Σοδάλιθος. Προάγει το αληθινό στήριγμα της ζωής. Επίσης κάνει σταθερά τα προσωπικά συναισθήματα και βοηθά την έκφρασή τους.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, καθολικά, ο λίθος Τουρκουάζ επιδρά σε κάθε μήνα και ζώδιο, θετικά. Επίσης το Ήλεκτρο χαρακτηρίζεται σαν το κατ’ εξοχήν φυσικό φυλακτό για την παιδική ηλικία. Ακόμα, το μαύρο Κοράλλι είναι για προστασία ενάντια σε κάθε είδους μαγείας και πιο συγκεκριμένα της «μαύρης» μαγείας.

Αναγνώριση πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων

Η επιστήμη της Γεμολογίας (ο κλάδος της γεολογίας που αφορά στην αναγνώριση πολύτιμων και ημιπολύτιμων πετρωμάτων) είναι ένας τομέας γνώσεων που αφορά αρκετούς ιδιοκτήτες και επαγγελματίες.

Πολλές φορές το ίδιο το πέτρωμα είναι ακριβότερο από το κόσμημα και η αναγνώρισή τους αποτελεί βασικό μέρος της αργυροχρυσοχοϊας, τόσο στην κατασκευή όσο και στην πώληση. Στο άρθρο αυτο θα παρουσιάσουμε μερικές βασικές τεχνικές αναγνωρισης των πετρωμάτων:


 Tα πετρώματα που αφορούν στον τομέα της γεμολογίας χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες:

Ημιπολύτιμες πέτρες (αχάτης, φεγγαρόπετρα, λαμπραδορίτης, όνυχας): Οι ημιπολύτιμες πέτρες σχηματίζονται στην πάροδο εκατομυρίων χρόνων από τη συγκέντρωση αλάτων στα κατώτερα στρώματα του φλοιού της γης. Βασικό στοιχείο του σχηματισμού τους είναι η τεράστιες πιέσεις που ασκούνται κατά την πάροδο των αιώνων, που εμφανίζονται ως μικρές ατέλειες στην επιφάνεια του πετρώματος. Βασικό χαρακτηριστικό των ημιπολύτιμων λίθων είναι η μη-διαύγειά τους.

Πολύτιμες πέτρες (ρουμπίνι, σμαράγδι, ζαφείρι): Οι πολύτιμες πέτρες σχηματίζονται επίσης από άλατα, αλλά σε ακραίες θερμοκρασίες μέσα σε ηφαιστιογενείες περιοχές. Η πίεση και οι θερμοκρασίες οδηγούν στο σχηματισμό τους.

Διαμάντι: Αν και το διαμάντι αποτελεί πολύτιμο λίθο, αφιερώνουμε ένα χωριστό μέρος του άρθρου αποκλειστικά σε αυτό.
Στη φύση υπάρχουν τρεις κυρίως διαφορετικές μορφές του: το άχρωμο ή διαφανές διαμάντι, που θεωρείται το καλύτερο από τους πολύτιμους λίθους, ο μπορ, που έχει καμπύλες επιφάνειες και χρησιμοποιείται κυρίως για την κατεργασία του προηγούμενου και ο καρμπονάτο, με μαύρο χρώμα, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή γεωτρύπανων.

Στη νεότερη εποχή ανακαλύφτηκαν, σε ποσότητες, στη Βραζιλία και στη Ν Αφρική, συνήθως μέσα σε προσχώσεις ή και σε αργιλώδεις σχηματισμούς, που προήλθαν από την αποσάθρωση σχιστόλιθων, μέσα στους οποίους σχηματίστηκαν.

Αλλού (νήσος Βόρνεο) βρίσκεται μέσα σε πηγματίτη, όπου από την αρχή σχηματίστηκε, ή και σε λατυποπαγή υπερβασικά πετρώματα (κιμπερλίτης) από ολιβίνη και φλογοπίτη σε σωληνοειδείς σχηματισμούς κοντά σε πόρους εσβεσμένων ηφαιστείων.

Ο σχηματισμός των κοιτασμάτων του οφείλεται κυρίως στη διάσπαση των ανθρακούχων ουσιών που υπάρχουν στο μάγμα, στη συγκέντρωση του καθαρού άνθρακα και στη μακροχρόνια παραμονή του κάτω από συνθήκες μεγάλης πίεσης και θερμοκρασίας, όπου απουσιάζει κυρίως το οξυγόνο.

Σε αρκετές όμως περιπτώσεις οι ξένες προσμίξεις του δίνουν διάφορα χρώματα (κυρίως κίτρινο), ανάλογα με τα οποία καθορίζεται και η αξία του, που στις περιπτώσεις αυτές πάντοτε είναι κατώτερη από την αξία του άχρωμου (διαφανές).

Το ειδικό του βάρος είναι 3,51 - 3,52, η λάμψη του αδαμαντοειδής και η σκληρότητά του 10 (στην κλίμακα του Μος). Είναι το σκληρότερο φυσικό σώμα που γνωρίζουμε, γεγονός που το κάνει ανεκτίμητο, κυρίως στην τεχνολογία.

(Χημ.). Η ιδιότητά του αυτή οφείλεται στη δομή του κρυσταλλικού πλέγματός του. Ως ομοιοπολικός κρύσταλλος (όπως και ο γραφίτης), οι δομικές μονάδες του πλέγματός του είναι ενωμένες μεταξύ τους με ομοιοπολικούς δεσμούς προς όλες τις κατευθύνσεις. Με τη διάταξη αυτή εξηγείται η μεγάλη συνεκτικότητά του, η μεγάλη σκληρότητά του και το υψηλό σημείο τήξής του (3.5700C). Επειδή μάλιστα όλα τα ηλεκτρόνιά του (θέση δεσμών του άνθρακα) ενώνονται με ομοιοπολικούς δεσμούς, δεν υπάρχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια, με αποτέλεσμα να είναι κακός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού (αντίθετα με το γραφίτη).

Επίσης ο ειδικός του όγκος (cm3/gr) είναι 1,5 φορά μικρότερος από του γραφίτη. Ο δείκτης διάθλασής του είναι 2,4. Μια άλλη χαρακτηριστική ιδιότητά του είναι ότι δε λιώνει παρά εξαχνώνεται, δηλ. από στερεό σώμα γίνεται αέριο, χωρίς να μεσολαβήσει υγρή φάση (3.5700C).

Ακόμα καίγεται προς CΟ2, χωρίς να αφήσει τέφρα (στάχτη), στους 8000C. Δεν προσβάλλεται από τα οξέα ούτε και οξιδώνεται από το ατμοσφαιρικό οξυγόνο.

Ως μοναδικό μειονέκτημά του θεωρείται το ότι, αν και είναι το σκληρότερο υλικό, είναι όμως εύθραυστο.

Οι πολύτιμες χαρακτηριστικές του ιδιότητες, καθώς και το γεγονός ότι είναι σπάνιο στη φύση, οδήγησαν τον άνθρωπο στη σκέψη για μια τεχνητή παρασκευή του από το γραφίτη.

Σημαντική είναι η προσπάθεια του Μοκασάν, που επιχείρησε να κρυσταλλώσει, κάτω από πολύ μεγάλη πίεση, διάλυμα κεκορεσμένου άνθρακα με διαλυτικό μέσο το χυτοσίδηρο, σε θερμοκρασία 3.0000C περίπου. Το αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή μικρών κρυστάλλων διαμαντιού, γεγονός όμως που δε συμφέρει για βιομηχανική εκμετάλλευση.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι βρέθηκαν κρύσταλλοι διαμαντιού του εξαγωνικού συστήματος με ιδιότητες περίπου ίδιες με το διαμάντι του κυβικού συστήματος.

Όπως διαπιστώθηκε, η προέλευσή τους είναι "εξωγήινη", δηλ. προέρχονται από μετεωρίτες που περιέχουν, εκτός από τα βασικά τους στοιχεία (σιδηροπυρίτιο κ.λ.π.), και σημαντική ποσότητα άνθρακα. Κατά την επαφή του μετεωρίτη με την ατμόσφαιρα, όπως είναι γνωστό, αναπτύσσεται μεγάλη θερμοκρασία και πίεση (συνθήκες ίδιες με εκείνες που σχηματίζουν το ορυκτό διαμάντι).

Οι στιγμιαίες αυτές μεταβολές των συνθηκών μέσα στις οποίες βρίσκεται πλέον ο μετεωρίτης έχουν ως αποτέλεσμα την κρυστάλλωση, στον πυρήνα του ανθρακικού υλικού..

Το διαμάντι ήταν γνωστό στους αρχαίους, μέχρι μάλιστα το 13ο αι. η Ινδία ήταν η μόνη χώρα εξαγωγής διαμαντιών. Αργότερα ανακαλύφτηκαν αδαμαντοφόρες περιοχές στη Βραζιλία και στη Νότια Αφρική. Το γεγονός αυτό είναι ιστορικό, εξαιτίας του ρεύματος των αδαμαντοθηρών που δημιουργήθηκε, του υπερπληθυσμού κατά περιοχές, γεγονότα που αποτέλεσαν βασικές αιτίες πολέμου μεταξύ των Βρετανών και των Μπόερς.

Η κατεργασία του διαμαντιού απαιτεί επιστημονική ικανότητα. Ο "κόφτης" διαμαντιών πρέπει να είναι έμπειρος τεχνίτης και γνώστης της κρυσταλλικής δομής, που είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων στερεών σωμάτων.

Σε κάθε ακατέργαστο διαμάντι υπάρχουν φυσικές γραμμές σχισμού, τα λεγόμενα "νερά", πάνω στα οποία πρέπει να κοπεί· αν και η φύση δεν μπορεί να κατασκευάσει πιο κανονικό κρύσταλλο από το διαμάντι, εντούτοις υπάρχουν πάντα φυσιολογικές ανωμαλίες, που σε άπειρα χέρια μπορούν να προκαλέσουν το θρυμματισμό τους.

Άλλες χρήσεις: Έχει πολυάριθμες βιομηχανικές εφαρμογές, που απορροφούν περίπου το 80% της παγκόσμιας παραγωγής. Χρησιμοποιείται για την επεξεργασία διάφορων υλικών, π.χ. αργιλίου, ξύλου καλής ποιότητας, βακελίτη κ.λ.π.

Για τη μεγάλη σκληρότητα και την καταπληκτική κανονικότητα των κρυστάλλων του χρησιμοποιείται σε μηχανές όλκισης ελαφρών και βαρέων μετάλλων (βολφράμιο κ.λ.π.) και η σκόνη του για την κατασκευή "αδαμαντοφόρων δίσκων", που αποτελούν τα πιο σκληρά λειαντικά μέσα.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Πώς αναγνωρίζετε τις χρυσές λίρες

 Αυτή είναι μία τυπική χρυσή λίρα, αν και πολλές παραλλαγές της υπάρχουν στην κατοχή ιδιοκτητών. Πολλοί ιδιοκτήτες μάλιστα απασχολούνται με τη διαδικασία της αναγνώρισης της αυθεντικότητάς τους και με την αξία τους.

Στο άρθρο αυτό, θα σας δείξουμε πώς να αναγνωρίσετε αν έχετε στην κατοχή σας μια αυθεντική χρυσή λίρα. Για να μάθετε την τρέχουσα αξία των λιρών, απευθυνθείτε στο site της Τράπεζας της Ελλάδος (http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Markets/LIRA/default.aspx)

Διαδικασία αναγνώρισης:
1-Αν αγοράσατε τη λίρα, βεβαιωθείτε πρωτίστως για το ποιόν του πωλητή. Αν αγοράσατε τη λίρα από επαγγελματίες που μπορεί να μην εμπιστεύεστε ή από άλλο ιδιοκτήτη, είναι καλό να σκεφτείτε την απόφασή σας προσεκτικότερα. Αν πάλι κληρονομήσατε τη λίρα από συγγενή ή σας δόθηκε σα δώρο, η αναγνώριση της αυθεντικότητας μπορεί να είναι μια απλή τυπικότητα.

2-Αγοράστε μία ζυγαριά ακριβείας. Ζυγαριές ακριβείας χειρός υπάρχουν στο εμπόριο και η τιμή τους ξεκινά από 10 ευρώ. Η ζυγαριά πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα δεκαδικό ψηφίο στον υπολογισμό βάρους

3-Ζυγίστε τη λίρα. Η λίρα πρέπει να ζυγίζει ΑΚΡΙΒΩΣ 8 γραμμάρια. Ο λόγος είναι ότι μόνο το καθαρό χρυσό μπορεί να επιτύχει ακριβώς αυτό το βάρος με βάση τις διαστάσεις της λίρας. Κάλπικες λίρες ζυγίζουν λιγότερο. Αν η ζυγαριά ακριβείας δε δείξει αμέσως το ακριβές βάρος, περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να σταθεροποιηθεί ή ένδειξη.

4-Αν ισχύουν όλα τα παραπάνω και έχετε μία αυθεντική λίρα, μπορείτε να βρείτε παραπάνω πληροφορίες για την προέλευσή της από το internet, πληκτρολογώντας στο google το σειριακό αριθμό τύπωσης της λίρας που είναι στο πίσω μέρος της, όπως επίσης και την ημερομηνία κατασκευής της που αναγράφεται μπροστά.

Τέλος, η τιμή αγοράς και πώλησης λιρών ορίζεται μόνο από την Τράπεζα της Ελλάδος. Φροντίστε να ενημερωθείτε πριν προχωρήσετε.

Σφραγίδες σε χρυσά και ασημένια κοσμήματα

Βασικό στοιχείο της εκτίμησης και αναγνώρισης κοσμημάτων και ασημένιων ή χρυσών κομματιών είναι η σφραγίδα τους.

Η σφραγίδα ενός κομματιού είναι ένα μικρό ανάγλυφο πάνω στο κομμάτι, όπου αναγράφονται οι βαθμοί επεξεργασίας του υλικού (στην περίπτωση του ασημιού) ή τα καράτια του (για χρυσό). Στην περίπτωση παλιότερων κομματιών, όπως είπαμε σε προηγούμενο άρθρο, μπορεί να μην υπάρχει σφραγίδα. Σε περίπτωση ειδικά βρεττανικών κοσμημάτων και σκευών, οι σφραγίδες αντικαθίστανται από τα εξής σύμβολα, γνωστά ως british hallmarks:


Tα σύμβολα αυτά σημαίνουν:
Ότι το κόσμημα προήλθε από την περιοχή του Sheffield της Αγγλίας (κορώνα), είναι φτιαγμένο από ασήμι 925 βαθμών (λιοντάρι), ανήκει στην οικογένεια της οποίας το αρχικό είναι Ν και φτιάχτηκε από το εργαστήριο των Walker & Hall.

Οι σφραγίδες των ασημένιων κομματιών είναι το πρώτο και σημαντικότερο στάδιο στην εκτίμηση τους και στην αναγνώριση της προέλευσής τους. Για περισσότερες πληροφορίες για τις σφραγίδες και την εκτίμησή τους, δείτε το παρακάτω link:

http://www.925-1000.com/foreign_marks.html





Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Γνωρίζετε τα κοσμήματά σας: Εκτίμηση από το σπίτι

Η εκτίμηση είναι ένα ζήτημα που απασχολεί πολλούς ιδιοκτήτες. Υπάρχουν ιδιοκτήτες που δε γνωρίζουν την πραγματική αξία των κοσμάτων τους. Είναι μία δύσκολη υπόθεση, ακόμη και για τους επαγγελματίες και αγοραστές έχουν πολλές φορές αγοράσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες επειδή έπεσαν θύματα απάτης, ή απλά λανθασμένη ενημέρωσης.

Το πρώτο βήμα της εκτίμησης αρχίζει με την αναγνώριση του υλικού:



Για την περίπτωση του ασημιού:



Βασικά βήματα:

1-Ψάξτε για σφραγίδα. Τα ασημένια και χρυσά κοσμήματα είναι συνήθως σφραγισμένα (925 ή 950 βαθμοί για ασήμι ή καράτια για χρυσό). Κοσμήματα μεγάλης ηλικίας (π.χ. άνω 50ετίας) μπορεί να μην έχουν σφραγίδα. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να απευθυνθείτε σε επαγγελματία.

2-Αν το κόσμημα είναι επιχρυσωμένο ή επαργυρωμένο, η σφραγίδα θα γράφει επάνω P (plated). Αυτό ισχύει για επιχρυσωμένα κοσμήματα κυρίως. Τα επαργυρωμένα δεν έχουν σφραγίδα. Σε περίπτωση που ένα κόσμημα ή εικόνα έχει λεπτό φύλλο ασημιού, πρέπει η σφραγίδα να γράφει το συνολικό βάρος του ασημιού επάνω στο αντικείμενο (π.χ. 2g)

3-Εαν το ασημένιο κόσμημα είναι επιπλατινωμένο, θα έχει μια γυαλάδα που ασημίζει έντονα, περισσότερο από το καθαρό ασήμι και δε θα μαυρίζει. Το ίδιο ισχύει αν είναι επινικελωμένο. Σε αυτή την περίπτωση, ζητήστε τη συμβουλή επαγγελματία, ή δείτε εάν το καρτελάκι του κοσμήματος προσδιορίζει τον τύπο της επικάλυψης.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν αλλεργία στο επιπλατίνωμα ή το επινικέλωμα. Αν και η πρακτική αυτή έχει απαγορευτεί στην Ευρωπαΐκή Ένωση, στην Ελλάδα η διάθεση και κατασκευή τέτοιων κοσμημάτων είναι νόμιμη. Αν παρουσιάσετε κοκκινίλες ή νιώσετε ενοχλήσεις αφού φορέσετε το κόσμημα, τότε είστε μάλλον αλλεργικοί στο υλικό της επικάλυψης ΟΧΙ στο ασήμι ή το χρυσό.

4-Για αναγνώριση μαργαριταριών, υπάρχουν δύο παράγοντες: η υφή και το χρώμα. Οι πέρλες (αντίγραφα μαργαριταριού) εχουν τέλειες, λείες επιφάνειες. η υφή τους θυμίζει χάντρας, με μικροσκοπικές ανωμαλίες στην επιφάνειά της και είναι σαφώς ελαφρύτερες από το γνήσιο μαργαριτάρι. Το χρώμα τους είναι επίσης απόλυτα ομοιογενές.
 Στην περίπτωση των γνήσιων μαργαριταριών, η υφή τους είναι παρόμοια με αυτή οστού. Μπορείτε να αναγνωρίσετε αμέσως το μαργαριτάρι  με το να το τρίψετε στο δόντι σας. Η σύσταση του γνήσιου μαργαριταριού είναι ίδια με το δόντι σας και θα σας δώσει την ίδια ακριβώς αίσθηση, όπως και αν ξύσετε το δόντι με το νύχι σας.
 Τα γνήσια μαργαριτάρια (με εξαίρεση τις ανώτερες ποιότητες) έχουν επίσης πολλές ατέλειες και ανομοιογένειες, λόγω του σχηματισμού τους.







Συντήρηση κοσμημάτων: Γυάλισμα

   Ας ξεκινήσουμε από την θεωρία. Το ασήμι οξειδώνεται μόνο επιφανειακά, δηλαδή η σκουριά του ασημιού δεν προχωράει στο εσωτερικό του μετάλλου για να το καταστρέψει όπως π.χ., στο σίδηρο. Ο λόγος που οξειδώνεται το ασήμι είναι ένας και μόνο. Η επαφή του μετάλλου με το θειάφι (θείον). Το θειάφι ενώνεται με το ασήμι και σχηματίζει ένα άλας, τον θειούχο άργυρο Ag2S. Το άλας αυτό έχει μαύρο χρώμα και όταν σχηματιστεί στην επιφάνεια του ασημιού δημιουργεί ένα προστατευτικό φιλμ το οποίο εμποδίζει την περαιτέρω οξείδωση. Θειάφι υπάρχει σε μικρές ποσότητες στον ατμοσφαιρικό αέρα, υπό μορφή ενός αερίου του διοξειδίου του θείου, SO2. Τα καυσαέρια των αυτοκινήτων και ο καπνός του τσιγάρου, περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες SO2, οπότε στις μεγάλες πόλεις και στους χώρους που υπάρχουν καπνιστές η οξείδωση των ασημένιων αντικειμένων είναι ταχύτερη.









  Όσον αφορά την συντήρηση των καθαρών ασημένιων σκευών, η καλύτερη συμβουλή είναι η χρήση. Για παράδειγμα τα μαχαιροπήρουνα είναι πολύ καλύτερο να τα χρησιμοποιούμε καθημερινά, αντί να τα έχουμε κλεισμένα στο συρτάρι. Τα διακοσμητικά αντικείμενα, κηροπήγια κ.λ.π. από καιρού εις καιρόν τα τρίβουμε ελαφρά με μία απλή βαμβακερή φανέλα, ή ακόμη καλύτερα με τα ειδικά εμποτισμένα πανιά που πουλάνε στα super market και προορίζονται ακριβώς για τον καθαρισμό των ασημικών. Είναι πολύ προστατευτικό για τα ασημένια σκεύη αν έχουμε τη δυνατότητα να τα αποθηκεύουμε σε κλειστό χώρο όπως για παράδειγμα σε μία βιτρίνα στο σαλόνι του σπιτιού. Για την περίπτωση αυτή κυκλοφορούν στο εμπόριο πανάκια εμποτισμένα με ειδικό υγρό που δεσμεύει το θειάφι της ατμόσφαιρας στο εσωτερικό της βιτρίνας. Αν υπάρχει ένα τέτοιο πανάκι καθυστερεί πολύ το μαύρισμα του ασημένιου σκεύους. Δεν πρέπει να αποθηκεύουμε τα ασημένια σκεύη σε πλαστικές σακούλες ούτε να τα καλύπτουμε με την πλαστική μεμβράνη της κουζίνας. Τα υλικά αυτά περιέχουν θειάφι και μαυρίζουν το ασήμι. Αν πρέπει να καλύψουμε τα ασημένια σκεύη προτιμότερα είναι τα βαμβακερά πανιά.

Τα μυστικά του καθαρισμού των ασημικών χρησιμοποιώντας τεχνικές του «νοικοκυριού» μπορεί να σας εκπλήξει, αλλά οι συγκεκριμένες τεχνικές είναι εύκολες, δοκιμασμένες και αληθινές!
Για μικρά ασημικά:
H καλύτερη λύση είναι η άσπρη οδοντόκρεμα. Βάλτε μία μικρή ποσότητα στο δάχτυλό σας και τρίψτε το στη θαμπάδα. Μπορείτε επίσης να τα γυαλίσετε χρησιμοποιωντας απλό υγρό πιάτων ή κρεμοσάπουνο.

Εάν τα ασημικά σας είναι μεγάλα

1. Προετοιμάστε τον εξοπλισμό σας.

γυάλισμα ασημικώνΤο πρώτο βήμα είναι να βάλετε μέσα σε ένα σκεύος μαγειρικό, αλουμινόχαρτο και να προσθέσετε αρκετό νερό έτσι ώστε να καλύψετε πλήρως την ποσότητα ασημικού που θέλετε να καθαρίσετε.

Χρησιμοποιήστε μικρό σκεύος εάν θέλετε να καθαρίσετε κοσμήματα αλλά αυτή η μέθοδος «πιάνει» το ίδιο καλά και για μεγαλύτερα ασημικά όπως πιατέλες ή βραστήρες, με την προϋπόθεση ότι διαθέτετε μεγάλο σκεύος που θα χωρέσει αρκετή ποσότητα νερού ώστε να βυθίσετε εξ’ ολοκλήρου το ασημικό!


2. Ανακατώστε τη σόδα φαγητού μέσα στο νερό στο σκεύος.

ασημικάΚανα-δυο κουταλιές σόδα είναι αρκετές για μικρά κομμάτια ασημικών σε μικρό σκεύος, αλλά θα χρειαστείτε μία κούπα ή δύο για μεγαλύτερα κομμάτια και περισσότερο νερό.

Όσο η μαγειρική σόδα διαλύει, ανάψτε το μάτι της κουζίνας πάνω στο οποίο βρίσκεται το σκεύος και περιμένετε μέχρι να βράσει το νερό.


3. Προσθέστε το αμαυρωμένο ασήμι.

Μόλις το νερό αρχίζει να βράζει, μπορείτε να βγάλετε το σκεύος από τη φωτιά και να ρίξετε τα ασημικά στο βραστό νερό.καθάρισμα θαμπάδας Βεβαιωθείτε ότι το ασήμι βρίσκεται σε άμεση επαφή με το αλουμινόχαρτο.

Η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μερικά λεπτά, αλλά δε θα πάρει πολλή ώρα μέχρι να αρχίσετε να βλέπετε μικροσκοπικά κίτρινα ή μαύρα λέπια στο νερό, ή να παρατηρείτε ότι το αλουμινόχαρτο μαυρίζει.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το καυτό διάλυμα της σόδας και του νερού διαχωρίζει το θείο από το ασήμι και το μετατρέπει σε αλουμίνιο.

Αυτή η οικιακή πρακτική του καθαρισμού των ασημικών έχει το πλεονέκτημα ότι το θείο χημικά ελκύεται περισσότερο από το αλουμίνιο απ’ ότι το ασήμι.


4. Χρησιμοποιήστε λαβίδες για να βγάλετε τα ασημικά από το σκεύος.

μαύρισμαΜπορείτε ακόμα να τα βγάλετε από το διάλυμα πολύ γρήγορα για να έχετε μία καλύτερη άποψη στην πρόοδό σας. Μόνο να φέρεστε απαλά και να αποφύγετε να γρατσουνίσετε το ασήμι.

Όταν δείτε ότι τα ασημικά είναι καθαρά, θα πρέπει να τα ξεβγάλετε με καθαρό νερό έτσι ώστε να φύγουν οποιαδήποτε ίχνη από τη μαγειρική σόδα, μετά να τα στεγνώσετε με ένα καθαρό και απαλό πανί.


Μπορεί να συνειδητοποιήσετε ότι μπορείτε να απομακρύνετε ακόμα περισσότερη θαμπάδα με το να τρίψετε το ασημικό με το πανί σε οποιαδήποτε σκούρη κηλίδα που επιμένει!

Καλώς ήλθατε στο blog του Τεχνίτη!

H συντήρηση, επισκευή και φροντίδα των κοσμημάτων σας είναι ένα ζήτημα που απασχολεί αρκετούς ιδοκτήτες. Η εκτίμηση όπως και η συντήρηση είνα επίσης ευαίσθητα ζητήματα που πολλοί ιδιοκτήτες δε διαθέτουν την απαραίτητη γνώση για να αναλάβουν, κυρίως λόγω της έλλειψης ενημέρωσης τόσο από το internet όσο και από μέρους των επαγγλεματιών που αναλαμβάνουν αυτή την ευθύνη.

Το εργαστήριό μας λειτουργεί από το 1952 και διαθέτουμε 50ετή πείρα στα ζητήματα της συντήρησης, φροντίδας και εκτίμησης κοσμημάτων. Σκοπός μας είναι να σας παρέχουμε τις γνώσεις μας, ώστε να μπορείτε να αναλάβετε αυτή την ευθύνη και να μπορέσετε να επικοινωνήσετε για όποιο ζήτημα σας απασχολεί.