Ανά τους αιώνες, διάφορες μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες έχουν συνδεθεί με όλα τα είδη των κρυστάλλων και των ορυκτών, καθώς και με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Τις περισσότερες φορές, η απλή χρήση ενός πολύτιμου λίθου παρέχεται στο χρήστη με την προστασία - οτιδήποτε από την προστασία ενάντια στο κακό και την κατοχή έως και την προστασία από ασθένειες. Ο νεφρίτης πιστεύεται ότι καθάριζε το αίμα και τη θεράπευε τους πόνους στα πόδια. Ο όνυχας θα μπορούσε να θεραπεύσει τάσεις λιποθυμίας. Ο αιματίτης θεωρούνταν πως βοηθούσε με τα προβλήματα της ουροδόχου κύστης, πέτρες αμυχής και αιμορροΐδες. Ο αμέθυστος εμπόδιζε την ουρική αρθρίτιδα και χρησιμοποιήθηκε για να αντιμετωπίσει προβλήματα του ήπατος και δηλητηρίαση. Θεωρούνταν ότι θεραπεύει νευραλγίες, στομαχικές διαταραχές, πονόδοντους και όγκους και χρησιμοποιήθηκε ως αντίδοτο στο δηλητήριο. Η φεγγαρόπετραλεόγταν πως θεραπευτεί στειρότητα την επιληψία και τον πυρετό.
Αχάτης
Για 1.600 χρόνια, αρχής γενομένης από αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους, αχάτες χρησιμοποιήθηκαν φαρμακευτικά. Βάμμα από αχάτη σε σκόνη αναμεμειγμένο με χυμό φρούτων χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία της παραφροσύνης, έλκη, βράζει και ασθένειες που επηρεάζουν την σπλήνα και τα νεφρά. Αχάτες, επίσης, χρησιμοποιήθηκαν για να σταματήσει αιμορραγία επιδημίες και την καταπολέμηση του λοιμού. Φορώντας αχάτες θεωρήθηκε για να προστατεύσει τον κομιστή από δυσπεψία, πνευμονικά προβλήματα και τους πόνους στο αγκώνα.
Σάρδιος λίθος
Τόσο αργά όπως το 1660, καρνεόλια θεωρήθηκε μια θεραπεία για αιμορραγία πληγές. Η κατανάλωση ενός σκόνη κατασκεύασμα θεωρήθηκε για να δημιουργήσει τη συνολική καλή υγεία. Επίσης, οι άνθρωποι που καρνεόλια στο σώμα τους για να γίνουν πιο χαρούμενη και λιγότερο φόβο. Η πέτρα ήταν πιστεύεται να ενσταλάξει το θάρρος και να υπερασπίσει τον οργανισμό ενάντια δηλητήριο. Όπως συχνά αλήθεια, πολλές θεραπευτικές ιδιότητες προτάθηκαν από την εμφάνιση της η ίδια η πέτρα. Για παράδειγμα, σχεδόν σε κάθε κίτρινη πέτρα θα μπορούσε να συνταγογραφείται για τη θεραπεία του ίκτερου. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, καρνεόλη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κακής μετριάζει, το στήθος και τα προβλήματα του πνεύμονα, αιμορραγία, χαλαρά δόντια, απώλεια φωνής και όγκων.
Γρανάδα
Σύμφωνα με τον William Rowland (ιατρό της Φυσικής του 1600), η ιατρική παρασκευάζεται από ένα κόκκινο γρανάτης μπορεί να διεγείρουν την καρδιά, μειώνουν αίσθημα παλμών, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, φιλτράρει τις τοξίνες και τη θεραπεία μελαγχολία. Το φάρμακο ήταν έτοιμη από την πρώτη θέρμανση του γρανάτες, και στη συνέχεια να τους διάλυση σε «Πνεύματα των αλάτων." Η λύση ήταν τότε αναμιγνύεται με το πετρέλαιο της πέτρας και δεν έχει ενσωματωθεί σε μια κρέμα. Φορώντας κόκκινα γρανάτες θεωρήθηκε επίσης να παρέχουν τα ίδια οφέλη, για παράδειγμα, η διέγερση της καρδιάς, μια θεραπεία για τη μελαγχολία και ούτω καθεξής. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, γρανάτες έχουν χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη πνιγμών και τη θεραπεία του πυρετού, αιμορραγία, ακράτεια, μελαγχολία, πληγές, δηλητήρια, αδύναμη καρδιά και πληγές. Κίτρινο γρανάτης χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία του ίκτερου.
Κυανός
Στον πάπυρο Ebers, που χρονολογείται περίπου στο 1600 π.Χ., υπάρχει μια φόρμουλα για τη θεραπεία του καταρράκτη γίνεται από λάπις λάζουλι, το γάλα και λάσπη από τον Νείλο. Αρχαίοι Αιγύπτιοι, μαζί με την Σουμέριοι και Βαβυλώνιοι, πιστώνεται την πέτρα για την ανακούφιση πόνους κεφάλι και νευραλγία. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, λάπις λάζουλι έχει χρησιμοποιηθεί ως καθαριστής αίματος και για τη θεραπεία αποπληξία, την κατάθλιψη, τα παράπονα των ματιών, πονοκέφαλο, πόνους εργασίας, μελαγχολία, νευραλγίες, δερματικές διαταραχές και δειλία.
Μαλαχίτης
Τον 17ο αιώνα, φυλακτά μαλαχίτη φορέθηκαν ως πανάκεια. Η πέτρα ήταν πιστεύεται να αποτρέψει περιόδους λιποθυμίας και την πρόληψη της κήλης. Όταν η σκόνη και να αναμειγνύεται με το γάλα, η πέτρα ήταν ληφθούν για να μειωθεί ο πόνος από καρδιακή προσβολή και να θεραπεύσει κολικούς. Σκόνη του μαλαχίτη ήταν ανακατεμένο με μέλι και μεθυσμένος σε μια πληγή για να σταματήσει τη ροή του αίματος. Αναμιγνύεται με το κρασί, η πέτρα χρησιμοποιήθηκε ως θεραπεία για τα έλκη. Λοιπές απαιτήσεις έκθεση οφέλη της πέτρας περιλαμβάνουν την ενίσχυση της υγείας, ιδιαίτερα στο στομάχι, το κεφάλι και τα νεφρά. Επίσης, ειπώθηκε για να αποφευχθεί ο ίλιγγος.
Στην αρχαία Αίγυπτο, οι γιατροί παρατήρησε ότι οι σκλάβοι μαλαχίτη εξόρυξης ήταν φαινομενικά ανοσία στις πολλές πληγές της χολέρας. Ήταν από αυτή την παρατήρηση ότι η πρακτική του φορώντας μια μπάντα χαλκού για την πρόληψη ρευματισμούς, άσθμα και κολικούς προέκυψε. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, μαλαχίτη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της χολέρας, σπασμούς, αϋπνία, προβλήματα νεφρών, ρευματισμούς και την οδοντοφυΐα, και είχε συνταγογραφηθεί για μια αδύναμη καρδιά.
Τοπάζι
Επιφάνιος από Κύπρος (315-403 μ.Χ.) εισηγήθηκε τη συλλογή ένα γαλακτώδες υγρό που παρατήρησε ότι προέρχεται από την chrysolithos (Topaz) ως αντίδοτο για τη λύσσα. Οι γιατροί τον 5ο και 10ο αιώνες, υποστήριξε ότι έχει αποδείξει την εγκυρότητα αυτής της θεραπείας. Ρωμαϊκή γιατροί έλαβαν δερματικά έλκη αγγίζοντας την ελκωτική περιοχή με topaz. Και το 1587, Jerome Cardan έγραψε ότι τοπάζι θα μπορούσε να θεραπεύσει την τρέλα.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, τοπάζι έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία παράπονα μάτι, ουρική αρθρίτιδα, αιμορραγία, αιμορροΐδες, ίκτερο (κίτρινο ποικιλία), μελαγχολία, δηλητήρια, λύσσα, κουρασμένα μάτια, έλκη και ίλιγγος.
Τυρκουάζ
Τον 15ο αιώνα, οι γιατροί χρησιμοποίησαν ένα φίλτρο που περιέχει σκόνη τιρκουάζ ως αντίδοτο στο δηλητήριο σκορπιού και τα τσιμπήματα. Η τοποθέτηση ενός τυρκουάζ σε φλεγμονή ή τεταμένες τα μάτια ήταν πιστεύεται ότι καταπραΰνει τους. Επίσης, φορώντας τιρκουάζ θεωρήθηκε για να αποκαλύψει τη φυσική κατάσταση του ατόμου που το χρησιμοποιεί? Την πέτρα paled όταν κομιστή της ήταν άρρωστος, στη συνέχεια επέστρεψε στην πλήρη χρώμα μια φορά το χρήστη ανακτηθεί.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, τυρκουάζ έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κούρασης των ματιών, η οποία υπάγεται ασθένεια, δηλητήρια και την κατοχή δαιμόνων.
Αχάτης
Για 1.600 χρόνια, αρχής γενομένης από αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους, αχάτες χρησιμοποιήθηκαν φαρμακευτικά. Βάμμα από αχάτη σε σκόνη αναμεμειγμένο με χυμό φρούτων χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία της παραφροσύνης, έλκη, βράζει και ασθένειες που επηρεάζουν την σπλήνα και τα νεφρά. Αχάτες, επίσης, χρησιμοποιήθηκαν για να σταματήσει αιμορραγία επιδημίες και την καταπολέμηση του λοιμού. Φορώντας αχάτες θεωρήθηκε για να προστατεύσει τον κομιστή από δυσπεψία, πνευμονικά προβλήματα και τους πόνους στο αγκώνα.
Σάρδιος λίθος
Τόσο αργά όπως το 1660, καρνεόλια θεωρήθηκε μια θεραπεία για αιμορραγία πληγές. Η κατανάλωση ενός σκόνη κατασκεύασμα θεωρήθηκε για να δημιουργήσει τη συνολική καλή υγεία. Επίσης, οι άνθρωποι που καρνεόλια στο σώμα τους για να γίνουν πιο χαρούμενη και λιγότερο φόβο. Η πέτρα ήταν πιστεύεται να ενσταλάξει το θάρρος και να υπερασπίσει τον οργανισμό ενάντια δηλητήριο. Όπως συχνά αλήθεια, πολλές θεραπευτικές ιδιότητες προτάθηκαν από την εμφάνιση της η ίδια η πέτρα. Για παράδειγμα, σχεδόν σε κάθε κίτρινη πέτρα θα μπορούσε να συνταγογραφείται για τη θεραπεία του ίκτερου. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, καρνεόλη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κακής μετριάζει, το στήθος και τα προβλήματα του πνεύμονα, αιμορραγία, χαλαρά δόντια, απώλεια φωνής και όγκων.
Γρανάδα
Σύμφωνα με τον William Rowland (ιατρό της Φυσικής του 1600), η ιατρική παρασκευάζεται από ένα κόκκινο γρανάτης μπορεί να διεγείρουν την καρδιά, μειώνουν αίσθημα παλμών, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, φιλτράρει τις τοξίνες και τη θεραπεία μελαγχολία. Το φάρμακο ήταν έτοιμη από την πρώτη θέρμανση του γρανάτες, και στη συνέχεια να τους διάλυση σε «Πνεύματα των αλάτων." Η λύση ήταν τότε αναμιγνύεται με το πετρέλαιο της πέτρας και δεν έχει ενσωματωθεί σε μια κρέμα. Φορώντας κόκκινα γρανάτες θεωρήθηκε επίσης να παρέχουν τα ίδια οφέλη, για παράδειγμα, η διέγερση της καρδιάς, μια θεραπεία για τη μελαγχολία και ούτω καθεξής. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, γρανάτες έχουν χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη πνιγμών και τη θεραπεία του πυρετού, αιμορραγία, ακράτεια, μελαγχολία, πληγές, δηλητήρια, αδύναμη καρδιά και πληγές. Κίτρινο γρανάτης χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία του ίκτερου.
Κυανός
Στον πάπυρο Ebers, που χρονολογείται περίπου στο 1600 π.Χ., υπάρχει μια φόρμουλα για τη θεραπεία του καταρράκτη γίνεται από λάπις λάζουλι, το γάλα και λάσπη από τον Νείλο. Αρχαίοι Αιγύπτιοι, μαζί με την Σουμέριοι και Βαβυλώνιοι, πιστώνεται την πέτρα για την ανακούφιση πόνους κεφάλι και νευραλγία. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, λάπις λάζουλι έχει χρησιμοποιηθεί ως καθαριστής αίματος και για τη θεραπεία αποπληξία, την κατάθλιψη, τα παράπονα των ματιών, πονοκέφαλο, πόνους εργασίας, μελαγχολία, νευραλγίες, δερματικές διαταραχές και δειλία.
Μαλαχίτης
Τον 17ο αιώνα, φυλακτά μαλαχίτη φορέθηκαν ως πανάκεια. Η πέτρα ήταν πιστεύεται να αποτρέψει περιόδους λιποθυμίας και την πρόληψη της κήλης. Όταν η σκόνη και να αναμειγνύεται με το γάλα, η πέτρα ήταν ληφθούν για να μειωθεί ο πόνος από καρδιακή προσβολή και να θεραπεύσει κολικούς. Σκόνη του μαλαχίτη ήταν ανακατεμένο με μέλι και μεθυσμένος σε μια πληγή για να σταματήσει τη ροή του αίματος. Αναμιγνύεται με το κρασί, η πέτρα χρησιμοποιήθηκε ως θεραπεία για τα έλκη. Λοιπές απαιτήσεις έκθεση οφέλη της πέτρας περιλαμβάνουν την ενίσχυση της υγείας, ιδιαίτερα στο στομάχι, το κεφάλι και τα νεφρά. Επίσης, ειπώθηκε για να αποφευχθεί ο ίλιγγος.
Στην αρχαία Αίγυπτο, οι γιατροί παρατήρησε ότι οι σκλάβοι μαλαχίτη εξόρυξης ήταν φαινομενικά ανοσία στις πολλές πληγές της χολέρας. Ήταν από αυτή την παρατήρηση ότι η πρακτική του φορώντας μια μπάντα χαλκού για την πρόληψη ρευματισμούς, άσθμα και κολικούς προέκυψε. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, μαλαχίτη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της χολέρας, σπασμούς, αϋπνία, προβλήματα νεφρών, ρευματισμούς και την οδοντοφυΐα, και είχε συνταγογραφηθεί για μια αδύναμη καρδιά.
Τοπάζι
Επιφάνιος από Κύπρος (315-403 μ.Χ.) εισηγήθηκε τη συλλογή ένα γαλακτώδες υγρό που παρατήρησε ότι προέρχεται από την chrysolithos (Topaz) ως αντίδοτο για τη λύσσα. Οι γιατροί τον 5ο και 10ο αιώνες, υποστήριξε ότι έχει αποδείξει την εγκυρότητα αυτής της θεραπείας. Ρωμαϊκή γιατροί έλαβαν δερματικά έλκη αγγίζοντας την ελκωτική περιοχή με topaz. Και το 1587, Jerome Cardan έγραψε ότι τοπάζι θα μπορούσε να θεραπεύσει την τρέλα.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, τοπάζι έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία παράπονα μάτι, ουρική αρθρίτιδα, αιμορραγία, αιμορροΐδες, ίκτερο (κίτρινο ποικιλία), μελαγχολία, δηλητήρια, λύσσα, κουρασμένα μάτια, έλκη και ίλιγγος.
Τυρκουάζ
Τον 15ο αιώνα, οι γιατροί χρησιμοποίησαν ένα φίλτρο που περιέχει σκόνη τιρκουάζ ως αντίδοτο στο δηλητήριο σκορπιού και τα τσιμπήματα. Η τοποθέτηση ενός τυρκουάζ σε φλεγμονή ή τεταμένες τα μάτια ήταν πιστεύεται ότι καταπραΰνει τους. Επίσης, φορώντας τιρκουάζ θεωρήθηκε για να αποκαλύψει τη φυσική κατάσταση του ατόμου που το χρησιμοποιεί? Την πέτρα paled όταν κομιστή της ήταν άρρωστος, στη συνέχεια επέστρεψε στην πλήρη χρώμα μια φορά το χρήστη ανακτηθεί.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, τυρκουάζ έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κούρασης των ματιών, η οποία υπάγεται ασθένεια, δηλητήρια και την κατοχή δαιμόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου