Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Τεχνικές κοσμημάτων: Αδαμαντοδεσία

Η λέξη αδαμαντοδεσία είναι μία σύνθετη λέξη. Θα κατανοήσουμε εύκολα την έννοια της, διαχωρίζοντας την λέξη "αδάμας" κοινώς το διαμάντι και τη λέξη "δέσιμο". Στην Ελλάδα την λέμε και καρφωτική.   Η αδαμαντοδεσία είναι μία αρχαία τεχνική με την οποία οι τεχνίτες που την κατείχαν, έδεναν στα μέταλλα οποιονδήποτε πολύτιμο κατεργασμένο ή ακατέργαστο λίθο για να δημιουργήσουν ένα κόσμημα. 

Ακόμα και στις μέρες μας η αδαμαντοδεσία στους πολύτιμους λίθους γίνεται από έμπειρους τεχνίτες οι οποίοι πρέπει να γνωρίζουν τα μυστικά (τεχνικές) του οποιοδήποτε μετάλλου ( 24Κ 18Κ 14Κ ) για να προσέξουν την ελαστικότητα και σκληρότητά του.
 
Έπειτα πρέπει να υπάρχει μία στοιχειώδη γνώση γύρω από τον λίθο που πρόκειται να δέσει, (διαμάντι, ζαφείρι, ρουμπίνι, σμαράγδι κ.λ.π). Για να επιδιώξει το σωστό αποτέλεσμα είναι να "παντρέψει" την πέτρα με το μέταλλο, να δεθεί σωστά και ίσια και τέλος να μην αφήσει περιθώριο να λυθεί στο μέλλον από το μέταλλο.

Όπως είναι φυσικό όλα τα παραπάνω υλικά έχουν τις ιδιαιτερότητες τους όπως π.χ. το Ιταλικό 18κ μέταλλο έχει μία μεγάλη σκληρότητα και το σμαράγδι μεγάλη ευαισθησία . Έτσι, με μια λάθος κίνηση μπορεί να γίνει σκόνη.  Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η τέχνη αυτή εκτός από γενικές γνώσεις, χρειάζεται και πείρα για να μπορέσει κάποιος να πει ότι είναι τεχνίτης, και να έχει πειραματιστεί αρκετά ώστε να φέρει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα.  Τα εργαλεία που χρειάζονται για να δεθεί ένα κόσμημα με πέτρες δεν είναι πολλά, τρία-τέσσερα καλέμια έναν πάγκο, ένα μοτέρ χρυσοχοΐας και την τέχνη του να δημιουργήσει.

Ο αδαμαντοδέτης είναι συνήθως υπεύθυνος για το σκάλισμα και την σκαλιστική ζωγραφική πάνω στο κόσμημα και ενδιάμεσα στις πέτρες, όχι πάντα όμως πλέον διότι η τεχνολογία έρχεται και σε αυτό τον τομέα (μέχρι ενός σημείου) να σκαλίσει τιε λεγόμενες "γράνες, φιλέτα (σκάλισμα ενδιάμεσα και γύρω από τις πέτρες)  με σχεδιαστικά προγράμματα τα οποία οριοθετούν πλέον τον τεχνίτη για τον όγκο και την ποσότητα των πετρών που πρέπει να καρφωθούν.

Σαν επάγγελμα είναι δύσκολο όπως ακούγεται, και έχει ημερομηνία λήξης, διότι με τα χρόνια έρχεται η αδυναμία των ματιών. Από ένα σημείο και μετά ίσως η όραση να «προδώσει» τον τεχνίτη που δεν θα μπορεί να εστιάσει στις απίστευτες λεπτομέρειες που έχει ένα κόσμημα π.χ. στο δέσιμο από  εκατοντάδες μικρά διαμαντάκια 0,09mm σε μία επιφάνεια ενός κοσμήματος.
 Παρ όλα αυτά  είναι μία καλά αμειβόμενη εργασία και το κόστος της εξαρτάται 1ον από την αξία και την ποσότητα των πετρών και 2ον σαν ελεύθερο επάγγελμα από τον ίδιο τον αδαμαντοδέτη και την ποιότητα της δουλειάς του. Όταν υπάρχει ,παράδειγμα ένα διαμάντι ενός καρατίου που πρέπει να δεθεί σε ένα μονόπετρο δεκαοκτώ καρατίων το κόστος είναι μηδαμινό σε σχέση με την συνολική αξία του κοσμήματος αλλά αρκετά καλό για να αξίζει τον κόπο να δεθεί με φροντίδα.

Μεγάλη παράδοση στην αδαμαντοδεσία είχαν κα έχουν ακόμα οι Αρμένιοι,οι οποίοι κατέχουν ένα μεγάλο εργασιακό κομμάτι στην Ελλάδα. Δυστυχώς στην χώρα μας δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σχολή για να μπορεί κάποιος να μάθει παρά μόνο σχολές χρυσοχοΐας που προσφέρουν γενικές γνώσεις πάνω στο κόσμημα. Στην Κύπρο υπάρχει μόνο μία ιδιωτική σχολή αρκετά αξιόλογη για να μπορεί κάποιος να κατευθυνθεί στο επάγγελμα, έτσι οι Έλληνες  "κλέβουν" παραδοσιακά την τέχνη από τους παλαιότερους ως μαθητευόμενοι σε ιδιωτικά εργαστήρια και υπάρχει μέχρι και τις μέρες μας.

Μία θετική εξέλιξη παρ όλες τις δυσκολίες είναι ότι οι έλληνες καρφωτές έχουν δύναμη στον κλάδο και έχουν καταφέρει να υπάρχουν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες αδαμαντοδέτες στην Ευρώπη και Αμερική.  Η αδαμαντοδεσία είναι κυρίως μία δουλειά για άντρες λόγο της δύναμης που χρειάζεται για να αποδώσει. Στο χώρο είναι σπάνιο να συναντήσει κανείς γυναίκες τεχνίτριες. Τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό επαγγελματιών γυναικών της τάξεως των 1/1000. Μέσα σε αυτό το μικρό ποσοστό γυναικών ανήκω κι εγώ όπου επιβιώνω τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Εν κατακλείδι η αδαμαντοδεσία είναι μία αξιοθαύμαστη τέχνη και όσο υπάρχουν άπειρα σχήματα και είδη λίθων στην γη και στην τεχνολογία ο τεχνίτης πάντα θα είναι ένας μαθητευόμενος, έχει κάτι να ανακαλύπτει και να διδάσκεται.

Την επόμενη φορά που θα αγοράσετε ένα κόσμημα θα είναι πολύ βοηθητικό για εσάς να ρωτάτε και να επεξεργάζεστε τον τρόπο που δένεται μία πέτρα στο οπουδήποτε κόσμημα έτσι ώστε να γνωρίζετε αν σε αυτό το κομμάτι του αξίζει την προσοχή και την εκτίμηση σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου