Ονομάζουμε έτσι στην κοσμηματοποιία, τις κατασκευές που αποτελούνται από σύρματα δουλεμένα με χειροποίητο τρόπο. Τα σύρματα αυτά στρίβονται μεταξύ τους σαν κοτσίδα, και συχνά κολλιούνται πάνω σε ένα μοτίβο που έχει δημιουργηθεί πάνω σε μία πλάκα από ξυλοκάρβουνο. Το μοτίβο αυτό έχει κενά, και η όλη κατασκευή δείχνει πολύ ανάλαφρη. Άλλες φορές πάλι, τα σύρματα κολλιούνται πάνω σε ένα φύλλο μετάλλου. Στη συνέχεια προστίθενται γράνες, μπίλιες, αλυσίδες, χειροποίητα φυλλαράκια, ή πέτρες και οτιδήποτε κρίνει ο καλλιτέχνης κατάλληλο, για να ολοκληρώσει την κατασκευή του.
Ανάμεσα στους Έλληνες τεχνίτες τα κοσμήματα αυτά, είχαν την ονομασία «συρματερά». Στην Ινδία, στην Αρμενία, στην Κίνα, οι Ετρούσκοι στην Ιταλική χερσόνησο , και οι Κέλτες στη βόρεια Ευρώπη, και πολλοί άλλοι λαοί κατασκεύασαν αντικείμενα φιλιγκράν. Και στον Ελληνικό χώρο, οι τεχνίτες στην Κρήτη και στις Μυκήνες της προκλασσικής περιόδου, οι τεχνίτες της κλασσικής Ελλάδας, αλλά και οι Βυζαντινοί, και οι τεχνίτες των Ιονίων νήσων και της Ηπείρου την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μας έδωσαν κομμάτια απαράμιλλης τέχνης χρησιμοποιώντας την τεχνική φιλιγκράν, που βρίσκονται στα Ελληνικά μουσεία, Μπενάκη, Λαικής τέχνης, Ιστορικό κ.λ.π. ,αλλά και στο Βρετανικό μουσείο, στο μουσείο Victoria and Albert του Λονδίνου, στο Λούβρο κ.α. Σήμερα τα κοσμήματα τύπου φιλιγκράν, συνήθως δεν παράγονται χειροποίητα, αλλά χρησιμοποιούνται άλλες μέθοδοι παραγωγής, χυτά ή πρεσαριστά.
Καρφίτσα κατασκευασμένη από έλληνες τεχνίτες με τη συρματερή τεχνική στα τέλη του 19ου αιώνα.
Στην καρφίτσα περιέχονται και χυτά μέρη (τα χεράκια), και εχει χρησιμοποιηθεί και η τεχνική της κοκκίδωσης. Η καρφίτσα βρίσκεται στο μουσείο Ελληνικής Λαικής Τέχνης στην Πλάκα στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου